De Supermarine Spitfire is vooral bekend geworden door zijn inzet in de Slag om Engeland. In 1938 werd de Spitfire in productie genomen door Supermarine Division waardoor er in het totaal 20340 werden gebouwd. Hij werd in de hele 2e wereldoorlog ingezet door de RAF(de Engelse Luchtmacht).
Er was ook nog een andere Spitfire die speciaal was ontwoorpen voor vliegdekschepen. Deze Spitfire werd de Supermarine Seafire genoemd. Wat er zo bijzonder was van de Seafire was dat hij de vleugels op kon klappen zodat hij minder ruimte innam op vliegdekschepen.

  Supermarine Seafire

De Spitfire valt vooral op door zijn gestroomlijnde vorm. De mark(versie) XIV haalde een maximumsnelheid van 721 km/h op 8000 meter hoogte. Hij is, zoals al gezechd, vooral bekend geworden door zijn inzet in de Slag om Engeland.

De voordelen en nadelen van de Spitfire
De Spitfire was eigelijk ongeveer even goed als zijn tegenstander, de bf 109. Alleen had de Spitfire Ovaalvormige vleugels waardoor hij wendbaarder was. En de Spitfire had een bolvormige kap waardoor de piloot naar beneden, naar boven en in het rond kan kijken. Als laatste had de Spitfire ook een beter motorvermogen, waardoor de Spitfire net iets sneller was dan de bf 109.

Een nadeel van de Spitfire was dat de Spitfire door de Rolls-Royce Merlin motor met carburateurs was uitgerust. Door die carburateurs kon de Spitfire geen steile duikvluchten maken, omdat de motor dan geen brandstof meer krijgt.

De Spitfire in Europa
De Spitfire was aan het begin van de oorlog een heel erg succesvol jachtvliegtuig, maar vanaf 1941 veranderde dat. De Duitsers hadden een nieuw vliegtuig in productie genomen, namelijk de Focke Wolf 190. Dit vliegtuig was op alle punten superieur aan de Spitfire(toen de mk 5B). Hierdoor kreeg Duitsland in 1942 langzaam de leiding over het luchtruim.
Er werden steeds weer nieuwe versies gebouwd van de Spitfire, maar geen was echt een succes tegen de FW 190. Uiteindelijk werd er de Spitfire mk 9 gebouwd die een nieuwe Merlin-61 motor had. Deze was wel geschikt tegen de Duitse FW 190.